hawkay

Quechua

Verb

hawkay

  1. (intransitive) to amuse oneself, to recreate

Conjugation

Conjugation of hawkay
infinitive hawkay
agentive hawkaq
present participle hawkaspa
past participle hawkasqa
future participle hawkana
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person
inclusive
1st person
exclusive
2nd person 3rd person
indicative ñuqa qam pay ñuqanchik ñuqayku qamkuna paykuna
present hawkani hawkanki hawkan hawkanchik hawkayku
hawkaniku1
hawkankichik hawkanku
past
(experienced)
hawkarqani hawkarqanki hawkarqan hawkarqanchik hawkarqayku
hawkarqaniku
hawkarqankichik hawkarqanku
past
(reported)
hawkasqani hawkasqanki hawkasqan hawkasqanchik hawkasqayku
hawkasqaniku
hawkasqankichik hawkasqanku
future hawkasaq hawkanki hawkanqa hawkasunchik hawkasaqku hawkankichik hawkanqaku
imperative qam pay ñuqanchik qamkuna paykuna
affirmative hawkay hawkachun hawkasun2
hawkasunchik
hawkaychik hawkachunku
negative ama
hawkaychu
ama
hawkachunchu
ama hawkasunchu
ama hawkasunchikchu
ama
hawkaychikchu
ama
hawkachunkuchu

1 The conjugation -niku is only for the Ayacucho-Chanca variety.
2 The form -sun refers to "you and I together", while the form -sunchik refers to "you and I and other people".

See also

  • hawka