Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish حیدود (haydut), from Hungarian hajdúk. Doublet of hödük (“boor, peasant”).
Pronunciation
Noun
haydut (definite accusative haydudu, plural haydutlar)
- thug, bandit, robber
Declension
Declension of haydut
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
haydut
|
haydutlar
|
| definite accusative
|
haydudu
|
haydutları
|
| dative
|
hayduda
|
haydutlara
|
| locative
|
haydutta
|
haydutlarda
|
| ablative
|
hayduttan
|
haydutlardan
|
| genitive
|
haydudun
|
haydutların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
haydudum
|
haydutlarım
|
| 2nd singular
|
haydudun
|
haydutların
|
| 3rd singular
|
haydudu
|
haydutları
|
| 1st plural
|
haydudumuz
|
haydutlarımız
|
| 2nd plural
|
haydudunuz
|
haydutlarınız
|
| 3rd plural
|
haydutları
|
haydutları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
haydudumu
|
haydutlarımı
|
| 2nd singular
|
haydudunu
|
haydutlarını
|
| 3rd singular
|
haydudunu
|
haydutlarını
|
| 1st plural
|
haydudumuzu
|
haydutlarımızı
|
| 2nd plural
|
haydudunuzu
|
haydutlarınızı
|
| 3rd plural
|
haydutlarını
|
haydutlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hayduduma
|
haydutlarıma
|
| 2nd singular
|
hayduduna
|
haydutlarına
|
| 3rd singular
|
hayduduna
|
haydutlarına
|
| 1st plural
|
haydudumuza
|
haydutlarımıza
|
| 2nd plural
|
haydudunuza
|
haydutlarınıza
|
| 3rd plural
|
haydutlarına
|
haydutlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
haydudumda
|
haydutlarımda
|
| 2nd singular
|
haydudunda
|
haydutlarında
|
| 3rd singular
|
haydudunda
|
haydutlarında
|
| 1st plural
|
haydudumuzda
|
haydutlarımızda
|
| 2nd plural
|
haydudunuzda
|
haydutlarınızda
|
| 3rd plural
|
haydutlarında
|
haydutlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
haydudumdan
|
haydutlarımdan
|
| 2nd singular
|
haydudundan
|
haydutlarından
|
| 3rd singular
|
haydudundan
|
haydutlarından
|
| 1st plural
|
haydudumuzdan
|
haydutlarımızdan
|
| 2nd plural
|
haydudunuzdan
|
haydutlarınızdan
|
| 3rd plural
|
haydutlarından
|
haydutlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
haydudumun
|
haydutlarımın
|
| 2nd singular
|
haydudunun
|
haydutlarının
|
| 3rd singular
|
haydudunun
|
haydutlarının
|
| 1st plural
|
haydudumuzun
|
haydutlarımızın
|
| 2nd plural
|
haydudunuzun
|
haydutlarınızın
|
| 3rd plural
|
haydutlarının
|
haydutlarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
haydudum
|
haydutlarım
|
| 2nd singular
|
haydutsun
|
haydutlarsın
|
| 3rd singular
|
haydut
hayduttur
|
haydutlar
haydutlardır
|
| 1st plural
|
hayduduz
|
haydutlarız
|
| 2nd plural
|
haydutsunuz
|
haydutlarsınız
|
| 3rd plural
|
haydutlar
|
haydutlardır
|
|
Derived terms
References
- Kélékian, Diran (1911) “حیدود”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 523
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
Further reading