hayhavar
Turkish
Etymology
From hay + havar (“fuss; help”).
Noun
hayhavar (definite accusative hayhavarı, plural hayhavarlar) (dialectal)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hayhavar | hayhavarlar |
| definite accusative | hayhavarı | hayhavarları |
| dative | hayhavara | hayhavarlara |
| locative | hayhavarda | hayhavarlarda |
| ablative | hayhavardan | hayhavarlardan |
| genitive | hayhavarın | hayhavarların |
References
- Çağbayır, Yaşar (2007) “hayhavar”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1912b