Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish حیوان, borrowed from Arabic حَيَوَان (ḥayawān).
Pronunciation
Noun
hayvan (definite accusative hayvanı, plural hayvanlar)
- animal
Declension
Declension of hayvan
Possessive forms
nominative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
hayvanım
|
hayvanlarım
|
2nd singular
|
hayvanın
|
hayvanların
|
3rd singular
|
hayvanı
|
hayvanları
|
1st plural
|
hayvanımız
|
hayvanlarımız
|
2nd plural
|
hayvanınız
|
hayvanlarınız
|
3rd plural
|
hayvanları
|
hayvanları
|
definite accusative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
hayvanımı
|
hayvanlarımı
|
2nd singular
|
hayvanını
|
hayvanlarını
|
3rd singular
|
hayvanını
|
hayvanlarını
|
1st plural
|
hayvanımızı
|
hayvanlarımızı
|
2nd plural
|
hayvanınızı
|
hayvanlarınızı
|
3rd plural
|
hayvanlarını
|
hayvanlarını
|
dative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
hayvanıma
|
hayvanlarıma
|
2nd singular
|
hayvanına
|
hayvanlarına
|
3rd singular
|
hayvanına
|
hayvanlarına
|
1st plural
|
hayvanımıza
|
hayvanlarımıza
|
2nd plural
|
hayvanınıza
|
hayvanlarınıza
|
3rd plural
|
hayvanlarına
|
hayvanlarına
|
locative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
hayvanımda
|
hayvanlarımda
|
2nd singular
|
hayvanında
|
hayvanlarında
|
3rd singular
|
hayvanında
|
hayvanlarında
|
1st plural
|
hayvanımızda
|
hayvanlarımızda
|
2nd plural
|
hayvanınızda
|
hayvanlarınızda
|
3rd plural
|
hayvanlarında
|
hayvanlarında
|
ablative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
hayvanımdan
|
hayvanlarımdan
|
2nd singular
|
hayvanından
|
hayvanlarından
|
3rd singular
|
hayvanından
|
hayvanlarından
|
1st plural
|
hayvanımızdan
|
hayvanlarımızdan
|
2nd plural
|
hayvanınızdan
|
hayvanlarınızdan
|
3rd plural
|
hayvanlarından
|
hayvanlarından
|
genitive
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
hayvanımın
|
hayvanlarımın
|
2nd singular
|
hayvanının
|
hayvanlarının
|
3rd singular
|
hayvanının
|
hayvanlarının
|
1st plural
|
hayvanımızın
|
hayvanlarımızın
|
2nd plural
|
hayvanınızın
|
hayvanlarınızın
|
3rd plural
|
hayvanlarının
|
hayvanlarının
|
|
Derived terms