heafodwoþ

Old English

Etymology

From hēafod- (main) +‎ wōþ (song).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈxæ͜ɑː.fodˌwoːθ/, [ˈhæ͜ɑː.vodˌwoːθ]

Noun

hēafodwōþ f

  1. main song
    • 10th century, Exeter Book Riddle 8[1]:
      Iċ þurh mūþ sprece mongum reordum, wrenċum singe, wrixle ġeneahhe hēafodwōþe,…
      I speak with many voices through mouth, sing melodies, change abundantly my main song,…

Declension

Strong ō-stem:

singular plural
nominative hēafodwōþ hēafodwōþa, hēafodwōþe
accusative hēafodwōþe hēafodwōþa, hēafodwōþe
genitive hēafodwōþe hēafodwōþa
dative hēafodwōþe hēafodwōþum

References