heahcyning

Old English

Etymology

From hēah +‎ cyning.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈxæ͜ɑːxˌky.ninɡ/, [ˈhæ͜ɑːxˌky.niŋɡ]

Adjective

hēahcyning

  1. (poetic) a chief, high king (usually used of God)

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative hēahcyning hēahcyningas
accusative hēahcyning hēahcyningas
genitive hēahcyninges hēahcyninga
dative hēahcyninge hēahcyningum

References