Danish
Etymology
Derived from Ancient Greek ἡγεμονία (hēgemonía).
Noun
hegemoni n (singular definite hegemoniet, plural indefinite hegemonier)
- hegemony
Inflection
Derived terms
See also
References
Finnish
Etymology
Internationalism (see English hegemon), ultimately from Ancient Greek ἡγεμών (hēgemṓn).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈheɡemoni/, [ˈhe̞ɡe̞ˌmo̞ni]
- Rhymes: -oni
- Syllabification(key): he‧ge‧mo‧ni
- Hyphenation(key): he‧ge‧mo‧ni
Noun
hegemoni
- hegemon
Declension
| Inflection of hegemoni (Kotus type 5/risti, no gradation)
|
| nominative
|
hegemoni
|
hegemonit
|
| genitive
|
hegemonin
|
hegemonien
|
| partitive
|
hegemonia
|
hegemoneja
|
| illative
|
hegemoniin
|
hegemoneihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hegemoni
|
hegemonit
|
| accusative
|
nom.
|
hegemoni
|
hegemonit
|
| gen.
|
hegemonin
|
| genitive
|
hegemonin
|
hegemonien
|
| partitive
|
hegemonia
|
hegemoneja
|
| inessive
|
hegemonissa
|
hegemoneissa
|
| elative
|
hegemonista
|
hegemoneista
|
| illative
|
hegemoniin
|
hegemoneihin
|
| adessive
|
hegemonilla
|
hegemoneilla
|
| ablative
|
hegemonilta
|
hegemoneilta
|
| allative
|
hegemonille
|
hegemoneille
|
| essive
|
hegemonina
|
hegemoneina
|
| translative
|
hegemoniksi
|
hegemoneiksi
|
| abessive
|
hegemonitta
|
hegemoneitta
|
| instructive
|
—
|
hegemonein
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hegemonini
|
hegemonini
|
| accusative
|
nom.
|
hegemonini
|
hegemonini
|
| gen.
|
hegemonini
|
| genitive
|
hegemonini
|
hegemonieni
|
| partitive
|
hegemoniani
|
hegemonejani
|
| inessive
|
hegemonissani
|
hegemoneissani
|
| elative
|
hegemonistani
|
hegemoneistani
|
| illative
|
hegemoniini
|
hegemoneihini
|
| adessive
|
hegemonillani
|
hegemoneillani
|
| ablative
|
hegemoniltani
|
hegemoneiltani
|
| allative
|
hegemonilleni
|
hegemoneilleni
|
| essive
|
hegemoninani
|
hegemoneinani
|
| translative
|
hegemonikseni
|
hegemoneikseni
|
| abessive
|
hegemonittani
|
hegemoneittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
hegemoneineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hegemonisi
|
hegemonisi
|
| accusative
|
nom.
|
hegemonisi
|
hegemonisi
|
| gen.
|
hegemonisi
|
| genitive
|
hegemonisi
|
hegemoniesi
|
| partitive
|
hegemoniasi
|
hegemonejasi
|
| inessive
|
hegemonissasi
|
hegemoneissasi
|
| elative
|
hegemonistasi
|
hegemoneistasi
|
| illative
|
hegemoniisi
|
hegemoneihisi
|
| adessive
|
hegemonillasi
|
hegemoneillasi
|
| ablative
|
hegemoniltasi
|
hegemoneiltasi
|
| allative
|
hegemonillesi
|
hegemoneillesi
|
| essive
|
hegemoninasi
|
hegemoneinasi
|
| translative
|
hegemoniksesi
|
hegemoneiksesi
|
| abessive
|
hegemonittasi
|
hegemoneittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
hegemoneinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hegemonimme
|
hegemonimme
|
| accusative
|
nom.
|
hegemonimme
|
hegemonimme
|
| gen.
|
hegemonimme
|
| genitive
|
hegemonimme
|
hegemoniemme
|
| partitive
|
hegemoniamme
|
hegemonejamme
|
| inessive
|
hegemonissamme
|
hegemoneissamme
|
| elative
|
hegemonistamme
|
hegemoneistamme
|
| illative
|
hegemoniimme
|
hegemoneihimme
|
| adessive
|
hegemonillamme
|
hegemoneillamme
|
| ablative
|
hegemoniltamme
|
hegemoneiltamme
|
| allative
|
hegemonillemme
|
hegemoneillemme
|
| essive
|
hegemoninamme
|
hegemoneinamme
|
| translative
|
hegemoniksemme
|
hegemoneiksemme
|
| abessive
|
hegemonittamme
|
hegemoneittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
hegemoneinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hegemoninne
|
hegemoninne
|
| accusative
|
nom.
|
hegemoninne
|
hegemoninne
|
| gen.
|
hegemoninne
|
| genitive
|
hegemoninne
|
hegemonienne
|
| partitive
|
hegemonianne
|
hegemonejanne
|
| inessive
|
hegemonissanne
|
hegemoneissanne
|
| elative
|
hegemonistanne
|
hegemoneistanne
|
| illative
|
hegemoniinne
|
hegemoneihinne
|
| adessive
|
hegemonillanne
|
hegemoneillanne
|
| ablative
|
hegemoniltanne
|
hegemoneiltanne
|
| allative
|
hegemonillenne
|
hegemoneillenne
|
| essive
|
hegemoninanne
|
hegemoneinanne
|
| translative
|
hegemoniksenne
|
hegemoneiksenne
|
| abessive
|
hegemonittanne
|
hegemoneittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
hegemoneinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hegemoninsa
|
hegemoninsa
|
| accusative
|
nom.
|
hegemoninsa
|
hegemoninsa
|
| gen.
|
hegemoninsa
|
| genitive
|
hegemoninsa
|
hegemoniensa
|
| partitive
|
hegemoniaan hegemoniansa
|
hegemonejaan hegemonejansa
|
| inessive
|
hegemonissaan hegemonissansa
|
hegemoneissaan hegemoneissansa
|
| elative
|
hegemonistaan hegemonistansa
|
hegemoneistaan hegemoneistansa
|
| illative
|
hegemoniinsa
|
hegemoneihinsa
|
| adessive
|
hegemonillaan hegemonillansa
|
hegemoneillaan hegemoneillansa
|
| ablative
|
hegemoniltaan hegemoniltansa
|
hegemoneiltaan hegemoneiltansa
|
| allative
|
hegemonilleen hegemonillensa
|
hegemoneilleen hegemoneillensa
|
| essive
|
hegemoninaan hegemoninansa
|
hegemoneinaan hegemoneinansa
|
| translative
|
hegemonikseen hegemoniksensa
|
hegemoneikseen hegemoneiksensa
|
| abessive
|
hegemonittaan hegemonittansa
|
hegemoneittaan hegemoneittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
hegemoneineen hegemoneinensa
|
|
Further reading
Norwegian Bokmål
Etymology
From Ancient Greek ἡγεμονία (hēgemonía).
Noun
hegemoni n (definite singular hegemoniet, indefinite plural hegemoni or hegemonier, definite plural hegemonia or hegemoniene)
- hegemony
References
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Ancient Greek ἡγεμονία (hēgemonía).
Noun
hegemoni n (definite singular hegemoniet, indefinite plural hegemoni, definite plural hegemonia)
- hegemony
References