heilaköngull
Icelandic
Etymology
From heili (“brain”) + köngull (“cone”).
Noun
heilaköngull m (genitive singular heilakönguls, nominative plural heilakönglar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | heilaköngull | heilaköngullinn | heilakönglar | heilakönglarnir |
| accusative | heilaköngul | heilaköngulinn | heilaköngla | heilakönglana |
| dative | heilaköngli | heilakönglinum | heilakönglum | heilakönglunum |
| genitive | heilakönguls | heilaköngulsins | heilaköngla | heilakönglanna |
Further reading
- “heilaköngull” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)