hemel

From Dutch hemel, from Middle Dutch hēmel, from Old Dutch himil, himel, from Proto-West Germanic *himil.

• IPA^(key): /ˈɦiə̯məl/, (regional) /ˈjəməl/

• Audio:

  (file)

hemel (plural hemele)

1. sky
2. (religion) heaven

From Middle Dutch hēmel, from Old Dutch himil, from Proto-West Germanic *himil.

• IPA^(key): /ˈɦeː.məl/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: he‧mel
• Rhymes: -eːməl

hemel m (plural hemelen, diminutive hemeltje n)

1. sky, heavens (visible sky)

   De hemel was helder en vol sterren. ― The sky was clear and full of stars.

   Er is geen wolkje aan de hemel. ― There isn't a cloud in the sky.

2. heaven (divine abode; type of afterlife)

   Veel mensen geloven dat goede zielen naar de hemel gaan. ― Many people believe that good souls go to heaven.

   Hij gelooft dat zijn grootouders nu in de hemel zijn. ― He believes his grandparents are now in heaven.

   • 1991, Stef Bos, “Papa”:

     En jij gelooft in God, dus jij gaat naar de hemel.
     En ik geloof in niks, dus we komen elkaar na de dood, na de dood, nooit meer tegen.

     And you believe in God, so you will go to heaven.
     And I believe in nothing, so after death, after death, we shall never meet again.

• Afrikaans: hemel
• Negerhollands: hemel, himun, himul
  • → Virgin Islands Creole: hemel (dated)
• → Sranan Tongo: heimel

hemel m (plural hemels, diminutive hemeltje n)

1. canopy, baldachin

hemel

1. synonym of mijn hemel (“my goodness!; heavens!”)

From Old Dutch himil, from Proto-West Germanic *himil.

hēmel m

1. heaven, sky
2. Heaven

• Dutch: hemel
  • Afrikaans: hemel
• Limburgish: hieëmel

• “hemel”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “hemel”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN