heraldiker
Swedish
Etymology
Borrowed from French héraldique. Cognate of German Heraldiker.
Noun
heraldiker c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | heraldiker | heraldikers |
| definite | heraldikern | heraldikerns | |
| plural | indefinite | heraldiker | heraldikers |
| definite | heraldikerna | heraldikernas |