hereditatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of hērēditō

Participle

hērēditātus (feminine hērēditāta, neuter hērēditātum); first/second-declension participle

  1. inherited

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative hērēditātus hērēditāta hērēditātum hērēditātī hērēditātae hērēditāta
genitive hērēditātī hērēditātae hērēditātī hērēditātōrum hērēditātārum hērēditātōrum
dative hērēditātō hērēditātae hērēditātō hērēditātīs
accusative hērēditātum hērēditātam hērēditātum hērēditātōs hērēditātās hērēditāta
ablative hērēditātō hērēditātā hērēditātō hērēditātīs
vocative hērēditāte hērēditāta hērēditātum hērēditātī hērēditātae hērēditāta