hexagonus
Latin
Etymology
From hexagōnum (“hexagon”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [hɛk.saˈɡoː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eɡ.zaˈɡɔː.nus]
Adjective
hexagōnus (feminine hexagōna, neuter hexagōnum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | hexagōnus | hexagōna | hexagōnum | hexagōnī | hexagōnae | hexagōna | |
| genitive | hexagōnī | hexagōnae | hexagōnī | hexagōnōrum | hexagōnārum | hexagōnōrum | |
| dative | hexagōnō | hexagōnae | hexagōnō | hexagōnīs | |||
| accusative | hexagōnum | hexagōnam | hexagōnum | hexagōnōs | hexagōnās | hexagōna | |
| ablative | hexagōnō | hexagōnā | hexagōnō | hexagōnīs | |||
| vocative | hexagōne | hexagōna | hexagōnum | hexagōnī | hexagōnae | hexagōna | |