hibridigh
Irish
Etymology 1
From hibrid (“hybrid”) + -igh.
Verb
hibridigh (present analytic hibridíonn, future analytic hibrideoidh, verbal noun hibridiú, past participle hibridithe)
- (transitive) to hybridize
Conjugation
conjugation of hibridigh (second conjugation)
| verbal noun | hibridiú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | hibridithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | hibridím | hibridíonn tú; hibridír† |
hibridíonn sé, sí | hibridímid; hibridíonn muid |
hibridíonn sibh | hibridíonn siad; hibridíd† |
a hibridíonn; a hibridíos | hibridítear |
| past | hibridigh mé; hibridíos | hibridigh tú; hibridís | hibridigh sé, sí | hibridíomar; hibridigh muid | hibridigh sibh; hibridíobhair | hibridigh siad; hibridíodar | a hibridigh / ar hibridigh* |
hibridíodh |
| past habitual | hibridínn | hibridíteá | hibridíodh sé, sí | hibridímis; hibridíodh muid | hibridíodh sibh | hibridídís; hibridíodh siad | a hibridíodh / a hibridíodh* |
hibridítí |
| future | hibrideoidh mé; hibrideod; hibrideochaidh mé† |
hibrideoidh tú; hibrideoir†; hibrideochaidh tú† |
hibrideoidh sé, sí; hibrideochaidh sé, sí† |
hibrideoimid; hibrideoidh muid; hibrideochaimid†; hibrideochaidh muid† |
hibrideoidh sibh; hibrideochaidh sibh† |
hibrideoidh siad; hibrideoid†; hibrideochaidh siad† |
a hibrideoidh; a hibrideos; a hibrideochaidh†; a hibrideochas† | hibrideofar; hibrideochar† |
| conditional | hibrideoinn; hibrideochainn† | hibrideofá; hibrideochthᆠ| hibrideodh sé, sí; hibrideochadh sé, sí† | hibrideoimis; hibrideodh muid; hibrideochaimis†; hibrideochadh muid† | hibrideodh sibh; hibrideochadh sibh† | hibrideoidís; hibrideodh siad; hibrideochadh siad† | a hibrideodh; a hibrideochadh† / a hibrideodh*; a hibrideochadh*† |
hibrideofaí; hibrideochthaí† |
| subjunctive | ||||||||
| present | go hibridí mé; go hibridíod† |
go hibridí tú; go hibridír† |
go hibridí sé, sí | go hibridímid; go hibridí muid |
go hibridí sibh | go hibridí siad; go hibridíd† |
— | go hibridítear |
| past | dá hibridínn | dá hibridíteá | dá hibridíodh sé, sí | dá hibridímis; dá hibridíodh muid |
dá hibridíodh sibh | dá hibridídís; dá hibridíodh siad |
— | dá hibridítí |
| imperative | ||||||||
| – | hibridím | hibridigh | hibridíodh sé, sí | hibridímis | hibridígí; hibridídh† |
hibridídís | — | hibridítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
Related terms
- cros-síolraigh (“cross-breed, intercross”, verb)
Etymology 2
Adjective
hibridigh
- inflection of hibrideach:
- masculine vocative/genitive singular
- (archaic) feminine dative singular
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “hibridigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN