hidronim
Romanian
Etymology
Borrowed from French hydronyme.
Noun
hidronim n (plural hidronime)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | hidronim | hidronimul | hidronime | hidronimele | |
| genitive-dative | hidronim | hidronimului | hidronime | hidronimelor | |
| vocative | hidronimule | hidronimelor | |||
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /xidrǒniːm/
Noun
hidrònīm m inan (Cyrillic spelling хидро̀нӣм)
Declension
Declension of hidronim
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hidronim | hidronimi |
| genitive | hidronima | hidronima |
| dative | hidronimu | hidronimima |
| accusative | hidronim | hidronime |
| vocative | hidronimu | hidronimi |
| locative | hidronimu | hidronimima |
| instrumental | hidronimom | hidronimima |
Further reading
- “hidronim”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
Slovene
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): /xidrɔnìːm/
Noun
hidroním m inan
Declension
| Masculine inan., hard o-stem | |||
|---|---|---|---|
| nom. sing. | hidronim | ||
| gen. sing. | hidronima | ||
| singular | dual | plural | |
| nominative (imenovȃlnik) |
hidronim | hidronima | hidronimi |
| genitive (rodȋlnik) |
hidronima | hidronimov | hidronimov |
| dative (dajȃlnik) |
hidronimu | hidronimoma | hidronimom |
| accusative (tožȋlnik) |
hidronim | hidronima | hidronime |
| locative (mẹ̑stnik) |
hidronimu | hidronimih | hidronimih |
| instrumental (orọ̑dnik) |
hidronimom | hidronimoma | hidronimi |
Further reading
- “hidronim”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025