hiematus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of hiemō (“pass the winter”).
Participle
hiemātus (feminine hiemāta, neuter hiemātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | hiemātus | hiemāta | hiemātum | hiemātī | hiemātae | hiemāta | |
| genitive | hiemātī | hiemātae | hiemātī | hiemātōrum | hiemātārum | hiemātōrum | |
| dative | hiemātō | hiemātae | hiemātō | hiemātīs | |||
| accusative | hiemātum | hiemātam | hiemātum | hiemātōs | hiemātās | hiemāta | |
| ablative | hiemātō | hiemātā | hiemātō | hiemātīs | |||
| vocative | hiemāte | hiemāta | hiemātum | hiemātī | hiemātae | hiemāta | |