himnaríki
Icelandic
Etymology
From himinn (“heaven”) + ríki (“realm, kingdom”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɪmnaˌriːcɪ/
Noun
himnaríki n (genitive singular himnaríkis, nominative plural himnaríki)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | himnaríki | himnaríkið | himnaríki | himnaríkin |
| accusative | himnaríki | himnaríkið | himnaríki | himnaríkin |
| dative | himnaríki | himnaríkinu | himnaríkjum | himnaríkjunum |
| genitive | himnaríkis | himnaríkisins | himnaríkja | himnaríkjanna |