himnaríki

Icelandic

Etymology

From himinn (heaven) +‎ ríki (realm, kingdom).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhɪmnaˌriːcɪ/

Noun

himnaríki n (genitive singular himnaríkis, nominative plural himnaríki)

  1. heaven, paradise
    Synonym: himnar

Declension

Declension of himnaríki (neuter)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative himnaríki himnaríkið himnaríki himnaríkin
accusative himnaríki himnaríkið himnaríki himnaríkin
dative himnaríki himnaríkinu himnaríkjum himnaríkjunum
genitive himnaríkis himnaríkisins himnaríkja himnaríkjanna