hinanwican
Old Dutch
Etymology
Verb
hinanwīcan
Conjugation
Conjugation of hinanwīcan (strong class 1)
| infinitive | hinanwīcan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | wīco hinan, wīcon hinan | wēc hinan |
| 2nd person singular | wīkis hinan | wiki hinan |
| 3rd person singular | wīkit hinan | wēc hinan |
| 1st person plural | wīcun hinan | wicon hinan |
| 2nd person plural | wīkit hinan | wicot hinan |
| 3rd person plural | wīcunt hinan | wicon hinan |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | wīke hinan | wiki hinan |
| 2nd person singular | wīkis hinan | wiki hinan |
| 3rd person singular | wīke hinan | wiki hinan |
| 1st person plural | wīkin hinan | wikin hinan |
| 2nd person plural | wīkit hinan | wikit hinan |
| 3rd person plural | wīkin hinan | wikin hinan |
| imperative | present | |
| singular | wīc hinan | |
| plural | wīket hinan | |
| participle | present | past |
| hinanwīcandi | hinanwican, hinangiwican | |
Descendants
- Middle Dutch: hinenwiken
- Dutch: heenwijken
Further reading
- “hinanwīkan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012