third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
hirmutekonsa
|
hirmutekonsa
|
accusative
|
nom.
|
hirmutekonsa
|
hirmutekonsa
|
gen.
|
hirmutekonsa
|
genitive
|
hirmutekonsa
|
hirmutekojensa
|
partitive
|
hirmutekoaan hirmutekoansa
|
hirmutekojaan hirmutekojansa
|
inessive
|
hirmuteossaan hirmuteossansa
|
hirmuteoissaan hirmuteoissansa
|
elative
|
hirmuteostaan hirmuteostansa
|
hirmuteoistaan hirmuteoistansa
|
illative
|
hirmutekoonsa
|
hirmutekoihinsa
|
adessive
|
hirmuteollaan hirmuteollansa
|
hirmuteoillaan hirmuteoillansa
|
ablative
|
hirmuteoltaan hirmuteoltansa
|
hirmuteoiltaan hirmuteoiltansa
|
allative
|
hirmuteolleen hirmuteollensa
|
hirmuteoilleen hirmuteoillensa
|
essive
|
hirmutekonaan hirmutekonansa
|
hirmutekoinaan hirmutekoinansa
|
translative
|
hirmuteokseen hirmuteoksensa
|
hirmuteoikseen hirmuteoiksensa
|
abessive
|
hirmuteottaan hirmuteottansa
|
hirmuteoittaan hirmuteoittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
hirmutekoineen hirmutekoinensa
|