historicitas
Latin
Etymology
From historicus (“historical”) + -tās, from historia (“history”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [hɪs.tɔˈrɪ.kɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [is.t̪oˈriː.t͡ʃi.t̪as]
Noun
historicitās f (genitive historicitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | historicitās | historicitātēs |
| genitive | historicitātis | historicitātum |
| dative | historicitātī | historicitātibus |
| accusative | historicitātem | historicitātēs |
| ablative | historicitāte | historicitātibus |
| vocative | historicitās | historicitātēs |