historyja

See also: historyją

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Latin historia.[1][2][3][4] First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /xiˈstɔrijaː/
  • IPA(key): (15th CE) /xiˈstɔrijɒ/

Noun

historyja f

  1. story (account of real or fictional events)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎[2], page 767:
      Svyaty Maczyey myeny, yze przed vkrzyzovanym Iesusovym, bo pyrvey nyz vypyssal vmączenye boze..., klądzye hystorya o Iudaschu
      [Święty Maciej mieni, iże przed ukrzyżowanim Jesusowym, bo pirwej niż wypisał umęczenie boże..., kładzie historyją o Judaszu]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎[3], page 202:
      Czczyenye o rozmaytem polozenyv czczyenya svyątey evanyelyey podlug kxyąg Scolastiky ystoryey
      [Czcienie o rozmaitem położeniu czcienia świętej ewanjelijej podług ksiąg Skolastyki istoryjej]

Descendants

References

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “historia”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “historia”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “historyja”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  4. ^ Krystyna Długosz-Kurczabowa (2021) “historyja”, in Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “historyja”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

Noun

historyjå f

  1. Middle Polish form of historia

Declension

Attested forms of historyjå
singular plural
nominative historyjå historyjé
genitive historyjéj historyj/historyi/historyjej
dative historyjéj historyjom
accusative historyją historyjé
instrumental historyją historyjami
locative historyjéj historyjach
vocative — —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.