hittérítő
Hungarian
Etymology
hit (“faith”) + térítő (“proselytizer, missionary”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhitːeːriːtøː]
- Hyphenation: hit‧té‧rí‧tő
- Rhymes: -tøː
Adjective
hittérítő (not comparable)
- missionary (attributive usage), proselytizing
- hittérítő munka ― missionary work
Noun
hittérítő (plural hittérítők)
- missionary (a person who travels attempting to spread a religion or a creed)
- Synonym: misszionárius
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hittérítő | hittérítők |
| accusative | hittérítőt | hittérítőket |
| dative | hittérítőnek | hittérítőknek |
| instrumental | hittérítővel | hittérítőkkel |
| causal-final | hittérítőért | hittérítőkért |
| translative | hittérítővé | hittérítőkké |
| terminative | hittérítőig | hittérítőkig |
| essive-formal | hittérítőként | hittérítőkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | hittérítőben | hittérítőkben |
| superessive | hittérítőn | hittérítőkön |
| adessive | hittérítőnél | hittérítőknél |
| illative | hittérítőbe | hittérítőkbe |
| sublative | hittérítőre | hittérítőkre |
| allative | hittérítőhöz | hittérítőkhöz |
| elative | hittérítőből | hittérítőkből |
| delative | hittérítőről | hittérítőkről |
| ablative | hittérítőtől | hittérítőktől |
| non-attributive possessive – singular |
hittérítőé | hittérítőké |
| non-attributive possessive – plural |
hittérítőéi | hittérítőkéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | hittérítőm | hittérítőim |
| 2nd person sing. | hittérítőd | hittérítőid |
| 3rd person sing. | hittérítője | hittérítői |
| 1st person plural | hittérítőnk | hittérítőink |
| 2nd person plural | hittérítőtök | hittérítőitek |
| 3rd person plural | hittérítőjük | hittérítőik |
Further reading
- hittérítő in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.