hiyanetkâr

Crimean Tatar

Etymology

From hiyanet +‎ -kâr.

Pronunciation

  • Hyphenation: hi‧ya‧net‧kâr

Noun

hiyanetkâr

  1. traitor, betrayer

Declension

Declension of hiyanetkâr
singular plural
nominative hiyanetkâr hiyanetkârler
genitive hiyanetkârniñ hiyanetkârlerniñ
dative hiyanetkârge hiyanetkârlerge
accusative hiyanetkârni hiyanetkârlerni
locative hiyanetkârde hiyanetkârlerde
ablative hiyanetkârden hiyanetkârlerden

References