hjärnbark
Swedish
Etymology
hjärna (“brain”) + bark (“bark”)
Noun
hjärnbark c
- (anatomy, often in the definite) cerebral cortex
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | hjärnbark | hjärnbarks |
| definite | hjärnbarken | hjärnbarkens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |