hleahtorsmiþ

Old English

Etymology

From hleahtor +‎ smiþ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈxlæ͜ɑx.torˌsmiθ/, [ˈl̥æ͜ɑx.torˌsmiθ]

Noun

hleahtorsmiþ m

  1. one who causes laughter, mirth, or joy

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative hleahtorsmiþ hleahtorsmiþas
accusative hleahtorsmiþ hleahtorsmiþas
genitive hleahtorsmiþes hleahtorsmiþa
dative hleahtorsmiþe hleahtorsmiþum