hnúi
Icelandic
Etymology
From Old Norse knúi, from Proto-Germanic *knukô.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈn̥uːɪ/
- Rhymes: -uːɪ
Noun
hnúi m (genitive singular hnúa, nominative plural hnúar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hnúi | hnúinn | hnúar | hnúarnir |
| accusative | hnúa | hnúann | hnúa | hnúana |
| dative | hnúa | hnúanum | hnúum | hnúunum |
| genitive | hnúa | hnúans | hnúa | hnúanna |