hnigian
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *hnigōną, derived from Proto-Germanic *hnīganą.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxni.ɡi.ɑn/, [ˈn̥i.ɣi.ɑn]
Verb
hnigian
Conjugation
Conjugation of hnigian (weak, class 2)
| infinitive | hnigian | hnigienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | hnigiġe | hnigode |
| second person singular | hnigast | hnigodest |
| third person singular | hnigaþ | hnigode |
| plural | hnigiaþ | hnigodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | hnigiġe | hnigode |
| plural | hnigiġen | hnigoden |
| imperative | ||
| singular | hniga | |
| plural | hnigiaþ | |
| participle | present | past |
| hnigiende | (ġe)hnigod | |