hodowca

See also: hodowcą

Polish

Etymology

From hodować +‎ -ca.

Pronunciation

  • IPA(key): /xɔˈdɔf.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔft͡sa
  • Syllabification: ho‧dow‧ca

Noun

hodowca m pers (female equivalent hodowczyni)

  1. (agriculture) breeder (person who breeds animals)
  2. (horticulture) grower (person who grows plants)

Declension

Declension of hodowca
singular plural
nominative hodowca hodowcy/hodowce (deprecative)
genitive hodowcy hodowców
dative hodowcy hodowcom
accusative hodowcę hodowców
instrumental hodowcą hodowcami
locative hodowcy hodowcach
vocative hodowco hodowcy
adjective
  • hodowlany
noun
verbs
  • hodować impf
  • hodować żmiję na własnym łonie impf
  • wyhodować pf
  • wyhodować żmiję na własnym łonie pf
  • wyhodowywać impf

Further reading

  • hodowca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • hodowca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.