homilet
Swedish
Etymology
Borrowed from Ancient Greek ὁμιλητής (homilētḗs).
Noun
homilet c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | homilet | homilets |
| definite | homileten | homiletens | |
| plural | indefinite | homileter | homileters |
| definite | homileterna | homileternas |