honestandus
Latin
Etymology
Future passive participle of honestō
Participle
honestandus (feminine honestanda, neuter honestandum); first/second-declension participle
- which is to be dignified
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | honestandus | honestanda | honestandum | honestandī | honestandae | honestanda | |
| genitive | honestandī | honestandae | honestandī | honestandōrum | honestandārum | honestandōrum | |
| dative | honestandō | honestandae | honestandō | honestandīs | |||
| accusative | honestandum | honestandam | honestandum | honestandōs | honestandās | honestanda | |
| ablative | honestandō | honestandā | honestandō | honestandīs | |||
| vocative | honestande | honestanda | honestandum | honestandī | honestandae | honestanda | |