honorificatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of honōrificō.

Participle

honōrificātus (feminine honōrificāta, neuter honōrificātum); first/second-declension participle

  1. honoured

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative honōrificātus honōrificāta honōrificātum honōrificātī honōrificātae honōrificāta
genitive honōrificātī honōrificātae honōrificātī honōrificātōrum honōrificātārum honōrificātōrum
dative honōrificātō honōrificātae honōrificātō honōrificātīs
accusative honōrificātum honōrificātam honōrificātum honōrificātōs honōrificātās honōrificāta
ablative honōrificātō honōrificātā honōrificātō honōrificātīs
vocative honōrificāte honōrificāta honōrificātum honōrificātī honōrificātae honōrificāta