horologicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek ὡρολογικός (hōrologikós).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [hoː.rɔˈɫɔ.ɡɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [o.roˈlɔː.d͡ʒi.kus]
Adjective
hōrologicus (feminine hōrologica, neuter hōrologicum); first/second-declension adjective
- of or belonging to a clock
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | hōrologicus | hōrologica | hōrologicum | hōrologicī | hōrologicae | hōrologica | |
| genitive | hōrologicī | hōrologicae | hōrologicī | hōrologicōrum | hōrologicārum | hōrologicōrum | |
| dative | hōrologicō | hōrologicae | hōrologicō | hōrologicīs | |||
| accusative | hōrologicum | hōrologicam | hōrologicum | hōrologicōs | hōrologicās | hōrologica | |
| ablative | hōrologicō | hōrologicā | hōrologicō | hōrologicīs | |||
| vocative | hōrologice | hōrologica | hōrologicum | hōrologicī | hōrologicae | hōrologica | |
References
- “horologicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- horologicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.