hrúður

Icelandic

Etymology

From Proto-Germanic *hrūþrą.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈr̥uːðʏr/
    Rhymes: -uːðʏr

Noun

hrúður n (genitive singular hrúðurs, nominative plural hrúður)

  1. scab

Declension

Declension of hrúður (neuter)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative hrúður hrúðrið hrúður hrúðrin
accusative hrúður hrúðrið hrúður hrúðrin
dative hrúðri hrúðrinu hrúðrum hrúðrunum
genitive hrúðurs hrúðursins hrúðra hrúðranna