hrabě
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech hrabie, itself borrowed from Middle High German grâve, from Old High German grāfio (“ruler”) (German Graf).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɦrabjɛ]
- Hyphenation: hra‧bě
Noun
hrabě m anim (female equivalent hraběnka)
- count (male ruler)
Declension
Declension of hrabě (t-stem masculine animate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hrabě | hrabata |
| genitive | hraběte | hrabat |
| dative | hraběti | hrabatům |
| accusative | hraběte | hrabata |
| vocative | hrabě | hrabata |
| locative | hraběti | hrabatech |
| instrumental | hrabětem | hrabaty |
Related terms
Further reading
- “hrabě”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “hrabě”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “hrabě”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025