hrittian
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *hritjaną.
Verb
hrittian
Conjugation
Conjugation of hrittian (strong class 5 j-present)
| infinitive | hrittian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | hrittiu | hrat |
| 2nd person singular | hritis | hrāti |
| 3rd person singular | hritid | hrat |
| plural | hrittiad | hrātun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | hrittie | hrāti |
| 2nd person singular | hritties | hrātis |
| 3rd person singular | hrittie | hrāti |
| plural | hrittien | hrātin |
| imperative | present | |
| singular | hritti | |
| plural | hrittiad | |
| participle | present | past |
| hrittiandi | gihretan, hretan | |