hrumig
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxruː.mij/, [ˈr̥uː.mij]
Adjective
hrūmiġ
Declension
Declension of hrūmiġ — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | hrūmiġ | hrūmiġu, hrūmġu, hrūmiġo, hrūmġo | hrūmiġ |
Accusative | hrūmiġne | hrūmiġe, hrūmġe | hrūmiġ |
Genitive | hrūmiġes, hrūmġes | hrūmiġre | hrūmiġes, hrūmġes |
Dative | hrūmiġum, hrūmġum | hrūmiġre | hrūmiġum, hrūmġum |
Instrumental | hrūmiġe, hrūmġe | hrūmiġre | hrūmiġe, hrūmġe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | hrūmiġe, hrūmġe | hrūmiġa, hrūmġa, hrūmiġe, hrūmġe | hrūmiġu, hrūmġu, hrūmiġo, hrūmġo |
Accusative | hrūmiġe, hrūmġe | hrūmiġa, hrūmġa, hrūmiġe, hrūmġe | hrūmiġu, hrūmġu, hrūmiġo, hrūmġo |
Genitive | hrūmiġra | hrūmiġra | hrūmiġra |
Dative | hrūmiġum, hrūmġum | hrūmiġum, hrūmġum | hrūmiġum, hrūmġum |
Instrumental | hrūmiġum, hrūmġum | hrūmiġum, hrūmġum | hrūmiġum, hrūmġum |
Declension of hrūmiġ — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | hrūmiġa, hrūmġa | hrūmiġe, hrūmġe | hrūmiġe, hrūmġe |
Accusative | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġe, hrūmġe |
Genitive | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan |
Dative | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan |
Instrumental | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan |
Accusative | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan | hrūmiġan, hrūmġan |
Genitive | hrūmiġra, hrūmiġena, hrūmġena | hrūmiġra, hrūmiġena, hrūmġena | hrūmiġra, hrūmiġena, hrūmġena |
Dative | hrūmiġum, hrūmġum | hrūmiġum, hrūmġum | hrūmiġum, hrūmġum |
Instrumental | hrūmiġum, hrūmġum | hrūmiġum, hrūmġum | hrūmiġum, hrūmġum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “hrúmig”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.