huñiy

Quechua

Verb

huñiy

  1. (transitive) to accept, to assent, to consent to permit

Conjugation

Conjugation of huñiy
infinitive huñiy
agentive huñiq
present participle huñispa
past participle huñisqa
future participle huñina
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person
inclusive
1st person
exclusive
2nd person 3rd person
indicative ñuqa qam pay ñuqanchik ñuqayku qamkuna paykuna
present huñini huñinki huñin huñinchik huñiyku
huñiniku1
huñinkichik huñinku
past
(experienced)
huñirqani huñirqanki huñirqan huñirqanchik huñirqayku
huñirqaniku
huñirqankichik huñirqanku
past
(reported)
huñisqani huñisqanki huñisqan huñisqanchik huñisqayku
huñisqaniku
huñisqankichik huñisqanku
future huñisaq huñinki huñinqa huñisunchik huñisaqku huñinkichik huñinqaku
imperative qam pay ñuqanchik qamkuna paykuna
affirmative huñiy huñichun huñisun2
huñisunchik
huñiychik huñichunku
negative ama
huñiychu
ama
huñichunchu
ama huñisunchu
ama huñisunchikchu
ama
huñiychikchu
ama
huñichunkuchu

1 The conjugation -niku is only for the Ayacucho-Chanca variety.
2 The form -sun refers to "you and I together", while the form -sunchik refers to "you and I and other people".