hubený
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech hubený. By surface analysis, hubit + -ený.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɦubɛniː]
- Rhymes: -ɛniː
- Hyphenation: hu‧be‧ný
- Homophone: Hubený
Adjective
hubený (comparative hubenější, superlative nejhubenější, adverb hubeně)
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | hubený | hubená | hubené | |
| genitive | hubeného | hubené | hubeného | |
| dative | hubenému | hubené | hubenému | |
| accusative | hubeného | hubený | hubenou | hubené |
| locative | hubeném | hubené | hubeném | |
| instrumental | hubeným | hubenou | hubeným | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | hubení | hubené | hubená | |
| genitive | hubených | |||
| dative | hubeným | |||
| accusative | hubené | hubená | ||
| locative | hubených | |||
| instrumental | hubenými | |||
Derived terms
noun
- hubenost
Related terms
verb
Further reading
- “hubený”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “hubený”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “hubený”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025