hugðr

Old Norse

Participle

hugðr

  1. past participle of hyggja

Declension

Strong declension of hugðr
singular masculine feminine neuter
nominative hugðr hugð hugt
accusative hugðan hugða hugt
dative hugðum hugðri hugðu
genitive hugðs hugðrar hugðs
plural masculine feminine neuter
nominative hugðir hugðar hugð
accusative hugða hugðar hugð
dative hugðum hugðum hugðum
genitive hugðra hugðra hugðra
Weak declension of hugðr
singular masculine feminine neuter
nominative hugði hugða hugða
accusative hugða hugðu hugða
dative hugða hugðu hugða
genitive hugða hugðu hugða
plural masculine feminine neuter
nominative hugðu hugðu hugðu
accusative hugðu hugðu hugðu
dative hugðum hugðum hugðum
genitive hugðu hugðu hugðu