hugburður

Faroese

Etymology

From hugur (thought) +‎ burður (carrying, burden, load).

Noun

hugburður m (genitive singular hugburðs, plural hugburðar)

  1. attitude

Declension

Declension of hugburður (m12)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative hugburður hugburðurin hugburðir hugburðirnir
accusative hugburð hugburðin hugburðir hugburðirnar
dative hugburði hugburðinum hugburðum hugburðunum
genitive hugburðar hugburðarins hugburða hugburðanna

Derived terms

  • hugburðsbroyting