hugium

Romanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish هجوم (hücum).

Noun

hugium n (plural hugiumuri)

  1. (obsolete) assault, attack

Declension

Declension of hugium
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative hugium hugiumul hugiumuri hugiumurile
genitive-dative hugium hugiumului hugiumuri hugiumurilor
vocative hugiumule hugiumurilor

References

  • hugium in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN