Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *huikëda, the root of which is possibly borrowed from Proto-Germanic *swiką. Related to Karelian huikie (“shameful”) and Veps huiged (“indecent, shameful”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhui̯keɑ/, [ˈhui̯k̟e̞ɑ̝]
- Rhymes: -uikeɑ
- Syllabification(key): hui‧ke‧a
- Hyphenation(key): hui‧kea
Adjective
huikea (comparative huikeampi, superlative huikein)
- very large; immense, enormous, huge, whopping, incomparable
- tremendous, breathtaking, amazing, staggering, unbelievable
Declension
| Inflection of huikea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
|
| nominative
|
huikea
|
huikeat
|
| genitive
|
huikean
|
huikeiden
huikeitten
|
| partitive
|
huikeaa
huikeata
|
huikeita
|
| illative
|
huikeaan
|
huikeisiin
huikeihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
huikea
|
huikeat
|
| accusative
|
nom.
|
huikea
|
huikeat
|
| gen.
|
huikean
|
| genitive
|
huikean
|
huikeiden
huikeitten
huikeain rare
|
| partitive
|
huikeaa
huikeata
|
huikeita
|
| inessive
|
huikeassa
|
huikeissa
|
| elative
|
huikeasta
|
huikeista
|
| illative
|
huikeaan
|
huikeisiin
huikeihin
|
| adessive
|
huikealla
|
huikeilla
|
| ablative
|
huikealta
|
huikeilta
|
| allative
|
huikealle
|
huikeille
|
| essive
|
huikeana
|
huikeina
|
| translative
|
huikeaksi
|
huikeiksi
|
| abessive
|
huikeatta
|
huikeitta
|
| instructive
|
—
|
huikein
|
| comitative
|
— |
huikeine
|
| Rare. Only used with substantive adjectives.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
huikeani
|
huikeani
|
| accusative
|
nom.
|
huikeani
|
huikeani
|
| gen.
|
huikeani
|
| genitive
|
huikeani
|
huikeideni
huikeitteni
huikeaini rare
|
| partitive
|
huikeaani
huikeatani
|
huikeitani
|
| inessive
|
huikeassani
|
huikeissani
|
| elative
|
huikeastani
|
huikeistani
|
| illative
|
huikeaani
|
huikeisiini
huikeihini
|
| adessive
|
huikeallani
|
huikeillani
|
| ablative
|
huikealtani
|
huikeiltani
|
| allative
|
huikealleni
|
huikeilleni
|
| essive
|
huikeanani
|
huikeinani
|
| translative
|
huikeakseni
|
huikeikseni
|
| abessive
|
huikeattani
|
huikeittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
huikeineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
huikeasi
|
huikeasi
|
| accusative
|
nom.
|
huikeasi
|
huikeasi
|
| gen.
|
huikeasi
|
| genitive
|
huikeasi
|
huikeidesi
huikeittesi
huikeaisi rare
|
| partitive
|
huikeaasi
huikeatasi
|
huikeitasi
|
| inessive
|
huikeassasi
|
huikeissasi
|
| elative
|
huikeastasi
|
huikeistasi
|
| illative
|
huikeaasi
|
huikeisiisi
huikeihisi
|
| adessive
|
huikeallasi
|
huikeillasi
|
| ablative
|
huikealtasi
|
huikeiltasi
|
| allative
|
huikeallesi
|
huikeillesi
|
| essive
|
huikeanasi
|
huikeinasi
|
| translative
|
huikeaksesi
|
huikeiksesi
|
| abessive
|
huikeattasi
|
huikeittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
huikeinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
huikeamme
|
huikeamme
|
| accusative
|
nom.
|
huikeamme
|
huikeamme
|
| gen.
|
huikeamme
|
| genitive
|
huikeamme
|
huikeidemme
huikeittemme
huikeaimme rare
|
| partitive
|
huikeaamme
huikeatamme
|
huikeitamme
|
| inessive
|
huikeassamme
|
huikeissamme
|
| elative
|
huikeastamme
|
huikeistamme
|
| illative
|
huikeaamme
|
huikeisiimme
huikeihimme
|
| adessive
|
huikeallamme
|
huikeillamme
|
| ablative
|
huikealtamme
|
huikeiltamme
|
| allative
|
huikeallemme
|
huikeillemme
|
| essive
|
huikeanamme
|
huikeinamme
|
| translative
|
huikeaksemme
|
huikeiksemme
|
| abessive
|
huikeattamme
|
huikeittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
huikeinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
huikeanne
|
huikeanne
|
| accusative
|
nom.
|
huikeanne
|
huikeanne
|
| gen.
|
huikeanne
|
| genitive
|
huikeanne
|
huikeidenne
huikeittenne
huikeainne rare
|
| partitive
|
huikeaanne
huikeatanne
|
huikeitanne
|
| inessive
|
huikeassanne
|
huikeissanne
|
| elative
|
huikeastanne
|
huikeistanne
|
| illative
|
huikeaanne
|
huikeisiinne
huikeihinne
|
| adessive
|
huikeallanne
|
huikeillanne
|
| ablative
|
huikealtanne
|
huikeiltanne
|
| allative
|
huikeallenne
|
huikeillenne
|
| essive
|
huikeananne
|
huikeinanne
|
| translative
|
huikeaksenne
|
huikeiksenne
|
| abessive
|
huikeattanne
|
huikeittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
huikeinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
huikeansa
|
huikeansa
|
| accusative
|
nom.
|
huikeansa
|
huikeansa
|
| gen.
|
huikeansa
|
| genitive
|
huikeansa
|
huikeidensa
huikeittensa
huikeainsa rare
|
| partitive
|
huikeataan
huikeaansa
huikeatansa
|
huikeitaan
huikeitansa
|
| inessive
|
huikeassaan
huikeassansa
|
huikeissaan
huikeissansa
|
| elative
|
huikeastaan
huikeastansa
|
huikeistaan
huikeistansa
|
| illative
|
huikeaansa
|
huikeisiinsa
huikeihinsa
|
| adessive
|
huikeallaan
huikeallansa
|
huikeillaan
huikeillansa
|
| ablative
|
huikealtaan
huikealtansa
|
huikeiltaan
huikeiltansa
|
| allative
|
huikealleen
huikeallensa
|
huikeilleen
huikeillensa
|
| essive
|
huikeanaan
huikeanansa
|
huikeinaan
huikeinansa
|
| translative
|
huikeakseen
huikeaksensa
|
huikeikseen
huikeiksensa
|
| abessive
|
huikeattaan
huikeattansa
|
huikeittaan
huikeittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
huikeineen
huikeinensa
|
|
Derived terms
Further reading
Anagrams