huikentelevuus

Finnish

Etymology

huikenteleva +‎ -uus

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhui̯kenteleʋuːs/, [ˈhui̯k̟e̞n̪ˌt̪e̞le̞ʋuːs̠]
  • Rhymes: -eleʋuːs
  • Syllabification(key): hui‧ken‧te‧le‧vuus
  • Hyphenation(key): hui‧ken‧te‧le‧vuus

Noun

huikentelevuus

  1. frivolousness, wantonness

Declension

Inflection of huikentelevuus (Kotus type 40*F/kalleus, t-d gradation)
nominative huikentelevuus huikentelevuudet
genitive huikentelevuuden huikentelevuuksien
partitive huikentelevuutta huikentelevuuksia
illative huikentelevuuteen huikentelevuuksiin
singular plural
nominative huikentelevuus huikentelevuudet
accusative nom. huikentelevuus huikentelevuudet
gen. huikentelevuuden
genitive huikentelevuuden huikentelevuuksien
partitive huikentelevuutta huikentelevuuksia
inessive huikentelevuudessa huikentelevuuksissa
elative huikentelevuudesta huikentelevuuksista
illative huikentelevuuteen huikentelevuuksiin
adessive huikentelevuudella huikentelevuuksilla
ablative huikentelevuudelta huikentelevuuksilta
allative huikentelevuudelle huikentelevuuksille
essive huikentelevuutena huikentelevuuksina
translative huikentelevuudeksi huikentelevuuksiksi
abessive huikentelevuudetta huikentelevuuksitta
instructive — huikentelevuuksin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of huikentelevuus (Kotus type 40*F/kalleus, t-d gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative huikentelevuuteni huikentelevuuteni
accusative nom. huikentelevuuteni huikentelevuuteni
gen. huikentelevuuteni
genitive huikentelevuuteni huikentelevuuksieni
partitive huikentelevuuttani huikentelevuuksiani
inessive huikentelevuudessani huikentelevuuksissani
elative huikentelevuudestani huikentelevuuksistani
illative huikentelevuuteeni huikentelevuuksiini
adessive huikentelevuudellani huikentelevuuksillani
ablative huikentelevuudeltani huikentelevuuksiltani
allative huikentelevuudelleni huikentelevuuksilleni
essive huikentelevuutenani huikentelevuuksinani
translative huikentelevuudekseni huikentelevuuksikseni
abessive huikentelevuudettani huikentelevuuksittani
instructive — —
comitative — huikentelevuuksineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative huikentelevuutesi huikentelevuutesi
accusative nom. huikentelevuutesi huikentelevuutesi
gen. huikentelevuutesi
genitive huikentelevuutesi huikentelevuuksiesi
partitive huikentelevuuttasi huikentelevuuksiasi
inessive huikentelevuudessasi huikentelevuuksissasi
elative huikentelevuudestasi huikentelevuuksistasi
illative huikentelevuuteesi huikentelevuuksiisi
adessive huikentelevuudellasi huikentelevuuksillasi
ablative huikentelevuudeltasi huikentelevuuksiltasi
allative huikentelevuudellesi huikentelevuuksillesi
essive huikentelevuutenasi huikentelevuuksinasi
translative huikentelevuudeksesi huikentelevuuksiksesi
abessive huikentelevuudettasi huikentelevuuksittasi
instructive — —
comitative — huikentelevuuksinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative huikentelevuutemme huikentelevuutemme
accusative nom. huikentelevuutemme huikentelevuutemme
gen. huikentelevuutemme
genitive huikentelevuutemme huikentelevuuksiemme
partitive huikentelevuuttamme huikentelevuuksiamme
inessive huikentelevuudessamme huikentelevuuksissamme
elative huikentelevuudestamme huikentelevuuksistamme
illative huikentelevuuteemme huikentelevuuksiimme
adessive huikentelevuudellamme huikentelevuuksillamme
ablative huikentelevuudeltamme huikentelevuuksiltamme
allative huikentelevuudellemme huikentelevuuksillemme
essive huikentelevuutenamme huikentelevuuksinamme
translative huikentelevuudeksemme huikentelevuuksiksemme
abessive huikentelevuudettamme huikentelevuuksittamme
instructive — —
comitative — huikentelevuuksinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative huikentelevuutenne huikentelevuutenne
accusative nom. huikentelevuutenne huikentelevuutenne
gen. huikentelevuutenne
genitive huikentelevuutenne huikentelevuuksienne
partitive huikentelevuuttanne huikentelevuuksianne
inessive huikentelevuudessanne huikentelevuuksissanne
elative huikentelevuudestanne huikentelevuuksistanne
illative huikentelevuuteenne huikentelevuuksiinne
adessive huikentelevuudellanne huikentelevuuksillanne
ablative huikentelevuudeltanne huikentelevuuksiltanne
allative huikentelevuudellenne huikentelevuuksillenne
essive huikentelevuutenanne huikentelevuuksinanne
translative huikentelevuudeksenne huikentelevuuksiksenne
abessive huikentelevuudettanne huikentelevuuksittanne
instructive — —
comitative — huikentelevuuksinenne
third-person possessor
singular plural
nominative huikentelevuutensa huikentelevuutensa
accusative nom. huikentelevuutensa huikentelevuutensa
gen. huikentelevuutensa
genitive huikentelevuutensa huikentelevuuksiensa
partitive huikentelevuuttaan
huikentelevuuttansa 		huikentelevuuksiaan
huikentelevuuksiansa
inessive huikentelevuudessaan
huikentelevuudessansa 		huikentelevuuksissaan
huikentelevuuksissansa
elative huikentelevuudestaan
huikentelevuudestansa 		huikentelevuuksistaan
huikentelevuuksistansa
illative huikentelevuuteensa huikentelevuuksiinsa
adessive huikentelevuudellaan
huikentelevuudellansa 		huikentelevuuksillaan
huikentelevuuksillansa
ablative huikentelevuudeltaan
huikentelevuudeltansa 		huikentelevuuksiltaan
huikentelevuuksiltansa
allative huikentelevuudelleen
huikentelevuudellensa 		huikentelevuuksilleen
huikentelevuuksillensa
essive huikentelevuutenaan
huikentelevuutenansa 		huikentelevuuksinaan
huikentelevuuksinansa
translative huikentelevuudekseen
huikentelevuudeksensa 		huikentelevuuksikseen
huikentelevuuksiksensa
abessive huikentelevuudettaan
huikentelevuudettansa 		huikentelevuuksittaan
huikentelevuuksittansa
instructive — —
comitative — huikentelevuuksineen
huikentelevuuksinensa

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.