huligan
See also: huligán
Crimean Tatar
Pronunciation
- Hyphenation: hu‧li‧gan
Noun
huligan
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | huligan | huliganlar |
| genitive | huligannıñ | huliganlarnıñ |
| dative | huliganqa | huliganlarğa |
| accusative | huligannı | huliganlarnı |
| locative | huliganta | huliganlarda |
| ablative | huligantan | huliganlardan |
Derived terms
- huliganlıq (“hooliganism:”)
References
Romanian
Etymology
Borrowed from English hooligan.
Pronunciation
- IPA(key): [huliˈɡan]
Noun
huligan m (plural huligani)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | huligan | huliganul | huligani | huliganii | |
| genitive-dative | huligan | huliganului | huligani | huliganilor | |
| vocative | huliganule | huliganilor | |||
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowed from English hooligan.
Pronunciation
- IPA(key): /xûliɡaːn/
- Hyphenation: hu‧li‧gan
Noun
hȕligān m anim (Cyrillic spelling ху̏лига̄н)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | huligan | huligani |
| genitive | huligana | huligana |
| dative | huliganu | huliganima |
| accusative | huligana | huligane |
| vocative | huligane | huligani |
| locative | huliganu | huliganima |
| instrumental | huliganom | huliganima |
Swedish
Etymology
From English hooligan. First attested in 1905, substantial increase in usage during the 1970s.
Noun
huligan c
- a hooligan
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | huligan | huligans |
| definite | huliganen | huliganens | |
| plural | indefinite | huliganer | huliganers |
| definite | huliganerna | huliganernas |
Derived terms
Related terms
- huliganism (“hooliganism”)