hullamerevség
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhulːɒmɛrɛfʃeːɡ]
- Hyphenation: hul‧la‧me‧rev‧ség
Noun
hullamerevség (plural hullamerevségek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hullamerevség | hullamerevségek |
| accusative | hullamerevséget | hullamerevségeket |
| dative | hullamerevségnek | hullamerevségeknek |
| instrumental | hullamerevséggel | hullamerevségekkel |
| causal-final | hullamerevségért | hullamerevségekért |
| translative | hullamerevséggé | hullamerevségekké |
| terminative | hullamerevségig | hullamerevségekig |
| essive-formal | hullamerevségként | hullamerevségekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | hullamerevségben | hullamerevségekben |
| superessive | hullamerevségen | hullamerevségeken |
| adessive | hullamerevségnél | hullamerevségeknél |
| illative | hullamerevségbe | hullamerevségekbe |
| sublative | hullamerevségre | hullamerevségekre |
| allative | hullamerevséghez | hullamerevségekhez |
| elative | hullamerevségből | hullamerevségekből |
| delative | hullamerevségről | hullamerevségekről |
| ablative | hullamerevségtől | hullamerevségektől |
| non-attributive possessive – singular |
hullamerevségé | hullamerevségeké |
| non-attributive possessive – plural |
hullamerevségéi | hullamerevségekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | hullamerevségem | hullamerevségeim |
| 2nd person sing. | hullamerevséged | hullamerevségeid |
| 3rd person sing. | hullamerevsége | hullamerevségei |
| 1st person plural | hullamerevségünk | hullamerevségeink |
| 2nd person plural | hullamerevségetek | hullamerevségeitek |
| 3rd person plural | hullamerevségük | hullamerevségeik |
Further reading
- hullamerevség in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.