humiliatio
Latin
Etymology
humilis (“humble”) + -tiō (“-ation”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [hʊ.mɪ.liˈaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [u.mi.liˈat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
humiliātiō f (genitive humiliātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | humiliātiō | humiliātiōnēs |
| genitive | humiliātiōnis | humiliātiōnum |
| dative | humiliātiōnī | humiliātiōnibus |
| accusative | humiliātiōnem | humiliātiōnēs |
| ablative | humiliātiōne | humiliātiōnibus |
| vocative | humiliātiō | humiliātiōnēs |
Descendants
- Catalan: humiliació
- English: humiliation
- French: humiliation
- Friulian: umiliazion
- Galician: humillación
- Italian: umiliazione
- Occitan: umiliacion
- Piedmontese: umiliassion, ümiliassiun
- Portuguese: humilhação
- Romanian: umiliațiune
- Spanish: humillación
References
- “humiliatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "humiliatio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- humiliatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.