hunds

Danish

Noun

hunds c sg

  1. indefinite genitive singular of hund

Gothic

Romanization

hunds

  1. romanization of πŒ·πŒΏπŒ½πŒ³πƒ

Icelandic

Noun

hunds

  1. indefinite genitive singular of hundur

Old Norse

Noun

hunds

  1. genitive singular of hundr

Swedish

Noun

hunds

  1. indefinite genitive singular of hund