hungra
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxun.ɡrɑ/, [ˈhuŋ.ɡrɑ]
Noun
hungra
- genitive plural of hungor
Swedish
Verb
hungra (present hungrar, preterite hungrade, supine hungrat, imperative hungra)
- to hunger
- Han hungrade efter blod
- He hungered for blood
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | hungra | hungras | ||
| supine | hungrat | hungrats | ||
| imperative | hungra | — | ||
| imper. plural1 | hungren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | hungrar | hungrade | hungras | hungrades |
| ind. plural1 | hungra | hungrade | hungras | hungrades |
| subjunctive2 | hungre | hungrade | hungres | hungrades |
| present participle | hungrande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.