huva
Norwegian Nynorsk
Noun
huva f
- definite singular of huve
Old Swedish
Etymology
From Old Norse húfa, from Proto-Germanic *hūbǭ.
Noun
hūva f
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hūva | hūvan | hūvu(r), -o(r) | hūvuna(r), -ona(r) |
| accusative | hūvu, -o | hūvuna, -ona | hūvu(r), -o(r) | hūvuna(r), -ona(r) |
| dative | hūvu, -o | hūvunni, -onne | hūvum, -om | hūvumin, -omen |
| genitive | hūvu, -o | hūvunna(r), -onna(r) | hūva | hūvanna |
Descendants
- Swedish: huva
Swedish
Etymology
From Old Swedish hūva, from Old Norse húfa, from Proto-Germanic *hūbǭ.
Noun
huva c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | huva | huvas |
| definite | huvan | huvans | |
| plural | indefinite | huvor | huvors |
| definite | huvorna | huvornas |
Synonyms
Related terms
- huv
- tehuva