huvudmotståndare

Swedish

Etymology

From huvud- +‎ motståndare.

Noun

huvudmotståndare c

  1. main opponent

Declension

Declension of huvudmotståndare
nominative genitive
singular indefinite huvudmotståndare huvudmotståndares
definite huvudmotståndaren huvudmotståndarens
plural indefinite huvudmotståndare huvudmotståndares
definite huvudmotståndarna huvudmotståndarnas

Further reading