Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *hwerbaz (“mobile, turning”).
Adjective
hverfr
- shifty, changeable
Declension
Declension of comparative of hverfr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hverfari
|
hverfari
|
hverfara
|
| accusative
|
hverfara
|
hverfari
|
hverfara
|
| dative
|
hverfara
|
hverfari
|
hverfara
|
| genitive
|
hverfara
|
hverfari
|
hverfara
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hverfari
|
hverfari
|
hverfari
|
| accusative
|
hverfari
|
hverfari
|
hverfari
|
| dative
|
hverfurum
|
hverfurum
|
hverfurum
|
| genitive
|
hverfari
|
hverfari
|
hverfari
|
Strong declension of superlative of hverfr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hverfastr
|
hverfust
|
hverfast
|
| accusative
|
hverfastan
|
hverfasta
|
hverfast
|
| dative
|
hverfustum
|
hverfastri
|
hverfustu
|
| genitive
|
hverfasts
|
hverfastrar
|
hverfasts
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hverfastir
|
hverfastar
|
hverfust
|
| accusative
|
hverfasta
|
hverfastar
|
hverfust
|
| dative
|
hverfustum
|
hverfustum
|
hverfustum
|
| genitive
|
hverfastra
|
hverfastra
|
hverfastra
|
Weak declension of superlative of hverfr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hverfasti
|
hverfasta
|
hverfasta
|
| accusative
|
hverfasta
|
hverfustu
|
hverfasta
|
| dative
|
hverfasta
|
hverfustu
|
hverfasta
|
| genitive
|
hverfasta
|
hverfustu
|
hverfasta
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hverfustu
|
hverfustu
|
hverfustu
|
| accusative
|
hverfustu
|
hverfustu
|
hverfustu
|
| dative
|
hverfustum
|
hverfustum
|
hverfustum
|
| genitive
|
hverfustu
|
hverfustu
|
hverfustu
|
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “hverfr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
hverfr
- second/third-person singular present indicative active of hverfa